χηλή

η, ΝΜΑ, και δωρ. τ. χαλά Α

1. η οπλή τών ιπποειδών

2. το δισχιδές νύχι τών μηρυκαστικών ζώων, όπως λ.χ. τού βοδιού, τού προβάτου κ.ά.

3. διχαλωτό εργαλείο ή εξάρτημα

4. ραγάδα, σκάσιμο στη φτέρνα ή σε άλλο σημείο τού σώματος

5. κυματοθραύστης, μώλος, προβλήτα

αρχ.

1. το νύχι τού λύκου καθώς και διαφόρων αρπακτικών πτηνών

2. το ψαλιδωτό νύχι τού κάβουρα

3. οι ενωμένες άκρες τών βλεφάρων, όταν αυτά είναι κλειστά

4. λοφώδης προεξοχή τής ξηράς στη θάλασσα

5. στον πληθ. αἱ Χηλαί

ο αστερισμός τού Καρκίνου.

[ΕΤΥΜΟΛ. Τεχνικός όρος άγνωστης ετυμολ. Η σύνδεση τής λ. με τα ρ. χαίνω και χάσκω* δεν θεωρείται πιθανή].